Çevresel farkındalıkla yaratılan defile alanları… Aktüel kültürel olaylardan referans alınarak düşünülen set dizaynları… Moda dünyası eskisi üzere umursamaz ve üstten bakan bir hale sahip olmadığını defile atmosferleriyle kulağımıza fısıldıyor.
Yazı: Serli Gazer Boyacı
CHANEL
Chanel defilesi bize her şeyin mümkün olabileceğini anlatan az defilelerden. Grand Palais’nin bugüne kadar girmediği hal kalmadı. Kumsal oldu kıyıya dalgalar vurdu, Alpler oldu kar yağdı, Cote d’Azur oldu içine gemi girdi… Virginie Viard, dümeni Lagerfeld’den aldığından beri onun büyük düşünen vizyonuna ayak uydurmaya çalışıyordu. Ama bu kere işleri birinci sefer ağırdan aldı ve daha kolay bir set dizaynına imza attı. Kolay dediysek, Chanel’ce kolay… Zira Palais bu kere Paris’in meşhur çatı görünümüne dönüşmüştü.
BALENCIAGA
Birleşmiş Milletler’in toplantı salonuyla, çağdaş bir anfitiyatronun birleşimi. Avrupa Birliği’ni temsil eden kobalt mavisi. Ve sona hakikat daralarak kaybolan bir spiral. Güya AB’nin geleceği için bir metafor. Mimarlar, galeristler, müzisyenler, mühendisler, garsonlar… Daha yeterli bir dünya için gücün kimlerin elinde olması gerektiğini sembolize eden herkes podyumda yürüdü. Koku bilimcisi Sissel Tolaas o gün için gücü temsil eden dört koku yarattı. Kan, para, petrol ve ilaç kokusu orta ara ortama yayıldı. Üniforma gibisi dizaynları, hayal ettiği defile ortamıyla Demna Gvasalia, bu defa yaşadığımız devrin politik dramalarını sembolize etti.
PRADA
Miuccia Prada “Kişi, giydiği kıyafetten daha değerli olmalı. Çok fazla moda, çok fazla kıyafet var. Daha uzun müddet kalıcı olacak kıyafetlere muhtaçlığımız var” derken koleksiyonu da modaevinin DNA’sından ödün aldığı retro look’lardan oluşturdu. Dolaysıyla defile seti de görünümlere ahenk sağlamalıydı. Alman kreatif ajans Amo, endüstriyel bir hangara benzeyen Prada Fondazione’nin Desposito salonunu binlerce seramikle kapladı, çizgiler ve zikzaklar oluşturdular. Defileyi izleyen Wen Anderson’un kendini sinemalarının içinde üzere hissedip memnunluktan coştuğunu varsayım ediyoruz.
BURBERRY
Trençkotlar ve dama deseni, sonsuza kadarBurberry’nin ikonlarından olacak. Bunda hemfikiriz. Ancak Riccardo Tisci’nin yaratmak istediği farklı bir İngiliz algısı var ve bunu ivedi etmeden metot yol koleksiyonlarına işliyor. Tisci’nin değer verdiği bir başka husus da dünyanın geleceği… Burberry SS20 gösterisi sıfır karbon izi bırakılarak hazırlanmış ve Redd+ bir projeye dönüştürülmüş. Redd+ nedir derseniz? Ormanların ve tropikal yağmur ormanlarının yok olmasını önlemeye yardımcı projelere verilen isim. Riccardo Tisci ve Burberrry takımı için şuraya bir alkış emojisi yerleştirelim.
DIOR
Toprakla kaplı bir podyum. Tavana kadar uzanan 164 gerçek ağaç. “İklim değişikliğinde sağ kalabilmemiz için tüm canlı cinslerinin birlikte yaşayabileceği bir ortam yaratmalıyız” diyor modaevi. Maria Grazia Chiuri SS20 koleksiyonu için Parisli etraf tasarımı kolektifi Coloco ile çalışmış. Sürdürülebilirliği en yeterli yeşil alanlarla temsil ettiğini düşünen dizayncı tıpkı vakitte çeşitliliğe hürmet gösterirsek insanoğlunun daha özgür ve keyifli olacağının altını çiziyor. Tıpkı vakitte gösteride plastiğe yer yok ve sıfır atık ortaya çıkıyor. Kullanılan her şey geri dönüştürülebilir. O 164 ağaç da hayatlarına Paris’in çeşitli bölgelerinde devam edecekler.
GUCCI
Geçen dönem defile alanını 120 bin LED ışıkla dekore eden Alessandro Michele yaptığına pişman olmuş olmalı. Bu defa SS20 defilesi için daha minimal bir set ortamı hayal etti. Bir hastanenin koridoru, tahminen de havalimanında uçak bekleme salonu… Yürüyen bantlarda yürümeyen modeller fütüristik bir sinemadan fırlamış üzere görünüyorlardı. Michele gücünü güzele kullanarak sıfır karbon izi bırakan tasarımcılardan. Bu sefer güç tasarruflu ışıklar ve geri dönüştürülebilen davetiyeler kullandı. Defileye katılan 1000 konuk ve 900 çalışanın bıraktığı karbon ayak izi için Milano kentinde ağaçlar dikildi. Ve bu sefer delicesine ışık kullanmak yerine daha minimal seçimler yapıldı.
